- ἰσοδαίμων
- ῑσοδαίμων1 equal in fortune to c. dat.
ὕμνος δὲ τῶν ἀγαθῶν ἐργμάτων βασιλεῦσιν ἰσοδαίμονα τεύχει φῶτα N. 4.84
Lexicon to Pindar. William J.. 2010.
ἰσοδαίμων
Look at other dictionaries:
ισοδαίμων — ἰσοδαίμων, ον (Α) 1. ίσος, όμοιος με τον θεό, ισόθεος («ἰσοδαίμων βασιλεύς», Αισχύλ.) 2. ίσος με άλλον κατά την ευδαιμονία ή κατά την τύχη («ἰσοδαίμων βασιλεῡσι», Πίνδ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < ἰσ(ο) * + δαίμων] … Dictionary of Greek
ἰσοδαίμων — godlike masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἰσοδαίμονα — ἰσοδαίμων godlike neut nom/voc/acc pl ἰσοδαίμων godlike masc/fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἰσοδαίμονας — ἰσοδαίμων godlike masc/fem acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἰσοδαίμονος — ἰσοδαίμων godlike gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δαίμονας — ο (θηλ. δαιμόνισσα, η) (AM δαίμων, ο Α θηλ. δαίμων, η και δαιμονίς, η) πονηρό πνεύμα, διάβολος νεοελλ. 1. (για ανθρώπους) έξυπνος αλλά καταχθόνιος 2. (σε αναφώνηση οργής ή εκπλήξεως) «τί δαίμονα!», «να πάρει ο δαίμονας!» 3. δαίμων ο αστέρας β τού … Dictionary of Greek
